Με την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας κατά της διασποράς του κορονοϊού πραγματοποιήθηκε χθες το μεσημέρι η ενθρόνιση του Μητροπολίτη Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίου.
Τον Μητροπολίτη υποδέχθηκαν έξω από το ναό ο Δήμαρχος, ο Τοποτηρητής της Μητροπόλεως, Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, κλήρος και λαός της πόλης, ενώ παρέστησαν αρκετοί Αρχιερείς.
Στην συνέχεια τελέσθηκε στον μητροπολιτικό ναό η ακολουθία της ενθρονίσεως. Ο Μητροπολίτης στον ενθρονιστήριο λόγο του, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Με δέος και συγκίνηση ανέρχομαι στον Αρχιερατικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος, του προστάτου των παιδιών. Ως πατέρας αντικρίζω τα παιδιά μου, εσάς, και δέομαι στον Άγιο Στυλιανό, ώστε να σας προστατεύει πάντοτε ευεργετικά από κάθε πειρασμό».
Σημείωσε, επίσης: « Βρίσκομαι ανάμεσά σας ως Ποιμένας για να αναζητήσω και να θεραπεύσω, με τη χάρη του Τριαδικού Θεού, τα απολωλότα λογικά πρόβατα, με ακακία, με ζήλο και με προσευχή. Για να συγκεντρώσω όλους μας στη φάτνη της ταπεινής θεϊκής αγάπης Του και ως σημείο ενότητας και αγάπης, να σας διασφαλίσω, ενωμένους και αγαπημένους με τον Χριστό. Η ενότητά μας, κάνει τους άνισους, ίσους! Έχουμε διαρκή ανάγκη από αυτήν την οργανική συναίρεση! Τον Χριστό! Αυτό είναι το έργο που μου εμπιστεύτηκε ο Θεός. Αυτό είναι το έργο που ζητά η Εκκλησία από εμένα. Αυτό είναι το έργο για το οποίο ποθώ να εργαστώ, δαπανώντας την ύπαρξή μου για τις ανάγκες και την αγάπη σας. Το αξίζετε! Όλοι αξίζουμε να έχουμε κριτήρια, που θα διαμορφώσουν την ανθρωπινότητά μας, κριτήρια συνοχής, ενότητας, δικαίου και προόδου, τα οποία και μας παρέχει η βιβλική διδασκαλία, σεβόμενη την προαίρεσή μας και αναγνωρίζοντας το περιθώριο της ευθύνης μας».
Σε άλλο σημείο, υπογράμμισε: «Αδελφοί μου, σ’ αυτήν την εποχή των αβεβαιοτήτων, πρέπει να είμαστε ενωμένοι κάτω από τη σκέπη του Χριστού και την αξία της αγάπης Του. Κάθε αξία αποτελεί ένα ελεύθερο καθεστώς, και απαιτεί περισσότερα από τον εαυτό μας.
Μπορούμε να το ζήσουμε! Ας εμπιστευθούμε τον Χριστό!
Από αυτούς τους λόγους θα κριθούμε αδελφοί μου.
Εάν κάνουμε πράξη την αγάπη στον πεινασμένο, στον διψασμένο, στον ξένο, στον ενδεή, στον ασθενή, στον φυλακισμένο, στον πληγωμένο και τον αναξιοπαθούντα άνθρωπο. Από αυτούς τους λόγους, ορθώνεται μία πρόταση τρόπου ζωής: αγάπη! Από αυτούς τους λόγους, προβάλλεται ως επιλογή του Χριστού η αγάπη.
Επιλογή δική Του. Επιλογή για τον τρόπο Του. Επιλογή για το υπόδειγμά Του. Πρόταση και επιλογή για όλους μας η αγάπη. Η εσταυρωμένη Αγάπη!
Αξία και αρετή και δωρεά του Αγίου Πνεύματος η αγάπη! Αυτή η εσταυρωμένη Αγάπη δεν είναι προσκολλημένη σε τίποτε στατικό και υποχρεωτικό, και κυοφορεί έναν υπεύθυνο χαρακτήρα.
Η αγάπη του Χριστού μας ωθεί να επιλέξουμε την ενεργοποίηση! Σε μία εποχή, κατά την οποία φθίνουν οι αξίες που διέπουν τη ζωή μας και αυξάνει η παθητικότητα και η νωθρότητα, η αγάπη του Χριστού ανθίζει ως σημείο ενότητας και πίστεως στην Αλήθεια.
Επιθυμώ να μιλήσω, επισήμως, σήμερα στους ευλογημένους πατέρες της τοπικής μας Εκκλησίας».
Απευθυνόμενος προς τους κληρικούς της Μητροπόλεως υπογράμμισε: «Μαζί θα εργασθούμε, με ενότητα και αγάπη, τόσο για την πρακτική άσκηση, που σύμφωνα με τον λόγο του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου «ο Θεός τη λογαριάζει σαν τα φύλλα», όσο και για τους καρπούς του δένδρου, στο οποίο δένδρο, τον Χριστό, ο ίδιος μας καλεί να μείνουμε ενωμένοι».
Και ολοκληρώνοντας τον λόγο του επεσήαμνε: «Περπατούμε όλοι μαζί στον ίδιο δρόμο. Ο προορισμός μας είναι ο ίδιος. Έχουμε όμως την ευκαιρία να επιλέξουμε, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας ή να βαδίσουμε ανεξάρτητα από τη θέα του, σε μονοπάτι δύσβατο και αδιέξοδο.
Έχοντας πάντοτε στην πατρική μου σκέψη και φροντίδα τους μεγαλυτέρους, πλησιάζω φιλικά, ως Ποιμένας τους νέους μας για να πορευθούμε μαζί στη διδασκαλία του Χριστού. Ξέρω πολύ καλά, παιδιά μου, την, αυτονόητη μάλλον θα έλεγε κανείς, επιταγή της εποχής μας:
Φτάνει πια με τα στερεότυπα!
Φτάνει πια με την τυπολαγνία!
Ο στόμφος και η έπαρση του ανθρώπου είναι που αποξενώνουν από την Εκκλησία. Ο λόγος του Χριστού, όμως, είναι προσιτός σε όλους. Ο Χριστός, μας περιμένει όλους. Η ουσία της διδασκαλίας Του παραμένει ίδια. Εμείς, όμως, ως ιερείς και Αρχιερείς, οφείλουμε να σας την προσφέρουμε σύμφωνα με την εποχή μας, να σας την χαρίσουμε, όπως και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος έκανε· δηλαδή, σύμφωνα με την εποχή.
Γιατί, όπως ο Θεός είναι ζωντανός, έτσι και η Εκκλησία Του είναι ζωντανή! Δεν είναι μουσειακό έκθεμα. Και ζωντανή ούσα, πρέπει να εξελίσσει τον τρόπο της, χωρίς να μεταβάλλει στο ελάχιστο την ουσία της.
Παιδιά μου, θα είμαι παρών!
Και στα μαθήματά σας και στις βόλτες σας και στη διασκέδασή σας και στους προβληματισμούς σας. Γι’ αυτό είναι καιρός, τα στερεότυπα των παλαιότερων εποχών να εκλείψουν. Είμαι δίπλα σας!
Παιδιά μου αγαπημένα,
Κλείνοντας τις σκέψεις μου αυτές, σας κοιτώ όλους πάλι στα μάτια. Δύο λέξεις θέλω να κρατήσετε από όσα σας εξομολογήθηκα σήμερα: Αγάπη και Ενότητα! Τώρα τι από όλα όσα είπαμε και σκεφθήκαμε θα γίνει πράξη, με τη Χάρη του Θεού, είναι στο χέρι μας! Στο χέρι μας είναι να δουλέψουμε άοκνα, νυχθημερόν και αγαπητικά. Οι λόγοι οι δικοί μου, το άνοιγμα της δικής μου καρδιάς και ο οραματισμός μου, δεν έχουν αντίκρισμα και προοπτική χωρίς εσάς συνοδοιπόρους, συντρόφους και συνεργάτες. Η ενότητά μας και ο συντονισμός μας θα κάνουν χειροπιαστά τα οράματα!
Άλλωστε, η ιστορία το έχει δείξει, πως αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας, τα πάντα μπορεί, φτάνει, όπως μας λέγει ο ποιητής, να έχει στην καρδιά του μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Να έχει, δηλαδή, τον Χριστό και την Ελλάδα στην καρδιά του. Και Ελλάδα σημαίνει Χριστός»».